رسما تو این یه هفته گاییده شدم..

هیچی ازم نموند.. بخصوص 2 روز اخیر..

ترس..

97 لعنتی

دوس دارم برم تو اتاقم تنها باشم.. حوصله جمع ندارم.. 

دوس دارم گریه کنم.. 

حوصله هیشکیو ندارم

شاید مردم حواسم نیس!!!

نمیزارن بخوابم..

این فکرای شوم که امشب هجوم اوردن به مغز من..

یعنی حتی یک ثانیه ام نه مغز ساکت میشه نه چشمام آروم..

ترس از بیکاری....

تف بهت زندگی

یه سال پیش ......

و

کلی علامت سوال بدون جواب!!!