بیکار شدم..دیگه کار ندارم تا اطلاع ثانوی

بهش میگم الان عصبیم سر به سرم نذار

میگه نکه حال من خیلی خوبه الان

یه مشت خل و چل خودخواه دور و ورمو گرفتن...

زندگی پر استرس..

کاش میشد اون روی سکه زندگی رو هم دید..

اصلا ببینیم ارزش جنگیدن و سختی کشیدن داره؟؟!!!

میدونم که برگردم ایران دوباره همون بدبختی ها و فاز منفی و غم و خبرای بد و ادمای بدردنخور و حرفای اصاب خوردکنی و غیرذلک شروع میشه..

اینجا حداقل ترین مزیتش اینه که دوری ازین چیزا..

بیا بریم ازینجا..

توام مثل من سرگردونی..

اخرش هیچی نیست..

من دیدم اخرشو..

بیا بریم..

حتی شده دست خالی..