خیلی ناراحتم از خودم.. بابت رفتار و حرفهای امروزم.. 

من نباید غیبتشو میکردم ولی متاسفانه خیلی حرف زدم ازش.. با اینکه خدا خودش میدونه چقدر رو دلم بود کاراش ولی بنظر خودم هیچ توجیهی نداره این حرکت زشت غیبت.. 

و البته الان هم سرزنش کردن خودم فایده ای نداره.. انرژی خوبی نداره.. 

شاید اصن باید گفته میشد 

ولی در نهایت باید این اخلاق رو بزارم کنار.. باید اصلاح کنم خودمو.. 

انگار درسامو خوب انجام ندادم.. 

هدف من چیزای دیگس..

ببخش منو لطفا.. 

همه سعیمو میکنم تکرار نکنم.. 

شرمگینم پیشت 

هنوزم دوسم داشته باش 

عاشقتم من