واقعا به هیچی جز مرگ و خودکشی فکر نمیکنم..
به اون تیغ منحوسی که روی پوستم می سره..
به شبی که دیگه صبح نمیشه...
به خوابی که بیداری بعدش وجود نداره..
و به ارامشی که ازین ببعد همیشه دارم..
زندگی بدون استرس جدید من..
خسته نیستم.. بخدا بهم بگن بازم بجنگ اخرش موفق میشی هرکاری میکنم.. ولی بنظرم جنگیدن عبثه..چون تهش هیچی نیست.. چون هیشکی درو باز نمیکنه..
خودم ناراحتم ازین حرفایی که دارم مینویسم ولی ........................
خدایا تو دیدی همه چیو!!!!
این روزا مدت تغریبا زیادیه که دارم به مرگ فکر میکنم.. نمیترسم ازش.. واقعا واسم لذت بخش تره.. شیرین تره.. انقدری که هر لحظه که بهش فکر میکنم این شیرینی و لذت و قشنگیشو حس میکنم..
با خودم که تعارف ندارم واقعا نمیدونم دیگه بایدچیکارکنم؟!! انگارهیچ راهی نمونده برام..همه الان تنها و افسرده شدن.. همه. روز به روز حال روحیشون بدتر میشه و تو افسردگی خودشون غرق تر میشن.. یه مشت ادم بی انگیزه.. من خیلی تلاش کردم این مدت..خیلی..خدا خودش میدونه ولی نشد اونی که میخواستم.. هردریو که زدم انگار هیچکی پشتش نبود و باز نشد.. خدا همه چیو دیده و میدونه.. بخصوص این یکسال اخیر رو.. خدایا به جون خودم به خدایی خودت حقمون این نیست.. خدایا شب و روزامو دیدی.. شبایی که حتی یه ساعتم نخوابیدم و باهات حرف زدم و گریه کردم.. خدایا چقدر واست نوشتم؟؟ چقدر ازت خواستم؟؟ چقدر از ته قلبم صدات زدم ؟! خدایا چقدر ازت خواهش کردم.. نه فقط برای خودم برای همه خواستم.. یعنی انقدر بد بودم که توجهی نشد به حرفام؟! اگه قراره زمینت همین وضعو داشته باشه و چه بسا بدتر خب چه نیازیه بمونیم؟! خدایا عجیب مغزم پر از حرفه!!! فقط میدونم انقدر ناراحتم و انقدر دلم گرفته و‌شکسته که هیچی جز چشیدن اون شیرینی رو نمیخوام.. باهام حرف بزن خدا.. این سکوتت از صد تا فحش سنگین تر و بدتره.. جوابمو بده.. بهمون انگیزه وامید و نور بده.. خدایا ازت عشق میخوام.. به ادمهات به دلاشون به زندگیاشون عشق بده...