دوس دارم یه مدت کلا تلگراممو بترکونم.. هیچ راه ارتباطی نداشته باشم با کسی..

همون زنگ و اس ام اس کافیه واسشون..

چقد همه چی به طرز تخمی واری مزخرف و گه

چرا اینروزا زودتر تموم نمیشن؟!

منتظر چیم؟! 

این آزارهای روحی که واسه خودم درست کردم..

حوصله هیچکیو ندارم..

هیس

چقد حرف دارم با آدما.. 

چقد حالم خوب نیس..

چقد تنهام..

اخیرا یه مشکل خاصی پیدا کردم با دیدن استوریای مردم تو اینستا..

حال نمیکنم یا حال ندارم استوریاشونو ببینم.. هرکی میخواد باشه.. فقط پست اگه بزارن لایک میکنم.. حوصله استوریاشونو ندارم..

یه بیماریه این فک کنم

دوس دارم از دستت فرار کنم..

من هیچیم شبیه تو نیست...

زمین تا اسمون باهم فرق داریم..

توام که احساسی به من نداری..

میم مثل...