شاید یه دلیل شاد نبودن الانم به امید برمیگرده.. یه 2 هفته ایه همش باهاش دعوا دارم.. همیشه هم آخر دعوا و بجثا میگه ببخشید.. غلط کردم اصن.. ناراحتی تو واسم زجره
یا همش بخاطر اینه که دوست دارم لعنتی ولی تو نمیفهمی..
ولی من که بچه نیستم..از اینهمه بحث و گش مگش خسته شدم یجورایی..
آرامشی که با سهیل داشتم با امید ندارم.. نه اینکه پشیمون باشم از امید..امید واقعا پسرخوبیه..خیلی مهربونه.. از بودن باهاش ادم خسته نمیشه..خیلی خوبه واقعا
ولی سهیل یه چیز دیگه بود..