چه شب و روزاییه..

البته روزاش واسم ترسناکتر و مخوف تره..

و باز هم همون جمله معروفم..  کاش خورشید طلوع نکنه فردا..

کاش شب ادامه داشته باشه تا ....................

پیامی که امروز بهم داد رو فکر نکنم هیچوقت فراموش کنم..

بنظرم ته معرفت و دلسوزی بود..

اشکم دراومد اون لحظه

من از وقتی یادمه

یه حسی با منه

یه نفرتی که میگه دشمن تو ادمای  این شهرن

چیشد که راهو من چنین رفتم

من از وقتی یادمه

یه حسی بامته

که میگه من برای ادمای شهر فرشته مرگم

یه عمره با خود خودم قهرم

"دروغ 12"

وای خدای من 2 ماه بیکارم.. 

2 ماه هیچی کار نکردم..

پولام و پس اندازام داره ته میکشه..

صبح تا شب الافم..

شب تا صبحم شده فکر و خیال..

اشک و درد و بدبختی..

کجا برم دیگه؟؟!!

دیگه آخراشه فک کنم..

داره تموم میشه..

نتیجه گیری نهایی داره اتفاق میفته..